بوی عشق

شنیدستم که مجنون دل افکار 

چو شد از مردن لیلی خبر دار

 

گریبان چاک داد با اه و افغان 

بشد بر تربت لیلی شتابان

 

در انجا کودکی دید ایستاده 

به هر سوء چشم حیرت را گشوده

 

سراغ قبر لیلی را از او جست 

همان کودک بخندید و به او گفت

 

که ای مجنون ترا گر عشق بودی 

ز من کی این تمنا می نمودی

 

میان قبرها را جستجو کن 

ز هر قبری کمی بر دار و  بو  کن

 

ز هر قبری که بوی عشق بر خاست 

یقین دان تربت لیلی همان جاست